Mile Novković: Είμαι σίγουρος ότι ο αγώνας ήταν στημένος

Αίσθηση προκάλεσε η συνέντευξη που έδωσε στη σερβική ιστοσελίδα Blic online o Mile Novković, παλαίμαχος αμυντικός του Ερυθρού Αστέρα ο οποίος είχε λάβει μέρος και στους δύο ημιτελικούς της σερβικής ομάδας με τον Παναθηναϊκό στον Απρίλιο του 1971. Η συνέντευξη παραχωρήθηκε τον Οκτώβριο του 2007, δηλαδή 36 ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνο τον ύποπτο ημιτελικό της Λεωφόρου, όπου ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ερυθρό Αστέρα με 3-0 και ανέτρεψε την ήττα με 4-1 στο Βελιγράδι χάρη στο εκτός έδρας γκολ, μια νίκη που έδωσε στους πράσινους την πρόκριση για τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στον πανίσχυρο Άγιαξ.

Η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή την συνέντευξη της Δέσποινας Παπαδοπούλου, στην οποία η σύζυγος του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου αποκάλυψε ότι ο επαναληπτικός της Λεωφόρου και ο θρίαμβος του Παναθηναϊκού ήταν στημένος από την χούντα των Συνταγματαρχών που κυβερνούσε τότε την Ελλάδα. Και μπορεί στην Ελλάδα να θεωρείται απαγορευμένο να μιλάς για το θέμα αυτό, μπορεί όποιος αναφέρει το οτιδήποτε να χαρακτηρίζεται προβοκάτορας και λασπολόγος της... πεντακάθαρης (για τα "αντικειμενικά" ΜΜΕ) πορείας του Παναθηναϊκού, αλλά στην Σερβία το θέμα αντιμετωπίζεται πάντα ως ένα σκοτεινό σημείο στην ιστορία του σερβικού ποδοσφαίρου. Άλλωστε τα δημοσιεύματα ανά την Ευρώπη ήταν πολλά εκείνη την εποχή σχετικά με την πορεία αυτή και το πως και γιατί βρέθηκε ο Παναθηναϊκός στο Γουέμπλεϊ, ασχέτως αν εδώ η απόκρυψη της αλήθειας και η διαστρεύλωση των γεγονότων από τους "αντικειμενικούς" έχει παράδοση δεκαετιών.

Η συνέντευξη του Mile Novković βρίσκεται εδώ στα αγγλικά και είναι αποκαλυπτική ως προς τις συνθήκες που αντιμετώπισε ο Ερυθρός Αστέρας στο θέατρο σκιών που παίχτηκε στη Λεωφόρο και όχι μόνο, με μέγα χορηγό την φασιστική ελληνική κυβέρνηση. Άλλωστε ο τίτλος και μόνο "I'm positive the match was fixed" (Είμαι σίγουρος ότι ο αγώνας ήταν στημένος), είναι ενδεικτικός. Ακολουθεί η συνέντευξη σε μετάφραση στα ελληνικά.

Mile Novković: "Είμαι πεπεισμένος και υποστηρίζω δικαιολογημένα ότι ο αγώνας ήταν στημένος. Ακόμα και μετά από 36 χρόνια είμαι σίγουρος ότι ήμασταν υπό την επήρεια ουσιών - περπατούσαμε στον αγωνιστικό χώρο σαν σε όνειρο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι περάσαμε μόλις επιστρέψαμε στο Βελιγράδι."

Δημοσιογράφος: Τι συνέβη στην Αθήνα, ξεκινώντας από την άφιξή σας στο ξενοδοχείο Hilton και μετά;

Mile Novković: "Φτάσαμε στην Ελλάδα την Κυριακή - τρεις μέρες πριν τον αγώνα -  και θα ήταν επιεικές να πω ότι η παραμονή μας στην Αθήνα μέχρι την Τετάρτη ήταν περίεργη. Δεν κοιμόμασταν για νύχτες, απλά δεν μπορούσαμε, χάρη σε κάποια τύμπανα που χτυπούσαν συνεχώς, υποθέτω σαν μια  θερμή υποδοχή από τους οικοδεσπότες. Δεκαπέντε λεπτά πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, ένα ελικόπτερο έφτασε και προσγείωσε στον αγωνιστικό χώρο, που μετατράπηκε σε πραγματικό χωράφι κατά τη διάρκεια του αγώνα, μια τοπική βασίλισσα ομορφιάς. Αυτή μας έδωσε δώρα - ένα αντίγραφο της Βίβλου και μια ασπρόμαυρη τηλεόραση. Ήταν μια συνήθεια των ομάδων να ανταλλάζουν δώρα πριν από έναν αγώνα - συνήθως χαρτοφύλακες. Μετά τον αγώνα το ίδιο κορίτσι πέρασε μια νύχτα με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, υποθέτω από ευγνωμοσύνη για το μεγάλο κατόρθωμα. Η ίδια αργότερα δήλωσε ότι ήταν ένα ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης στον τερματοφύλακα που οδήγησε την ομάδα στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Πολλά περίεργα γεγονότα συνέβαιναν εκεί· πιστεύω ότι κατά τη διαμονή μας μας έδιναν φαγητό που περιείχε ουσίες που μας ζάλιζαν, αλλά η λεμονάδα στο ημίχρονο ήταν οπωσδήποτε το τελειωτικό χτύπημα."

Δημοσιογράφος: Τι εννοείτε "το τελειωτικό χτύπημα";

Mile Novković: "Δεχθήκαμε το πρώτο γκολ σε μόλις 30 δευτερόλεπτα αγώνα, από λάθος του Klenkovski, ο οποίος γύρισε την μπάλα στον τερματοφύλακα Dujkovic στα δύο μέτρα, κάτι που απλά δεν γίνεται ποτέ. Τότε ο επιθετικός τους, ο ύψους δύο μέτρων Αντωνιάδης, απλά έκλεψε τη μπάλα και σκόραρε. Ούτε που είδα το γκολ. Φτάσαμε στο διάλειμμα με μειονέκτημα ενός γκολ. Ο προπονητής Miljanic ήταν τόσο εξαγριωμένος που ήθελε να μας χαστουκίσει όλους. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήμασταν εμείς εκεί έξω και ότι χάναμε 1-0 από μια δευτεροκλασάτη ομάδα. Είχαμε μόλις συμφωνήσει να επιτεθούμε και να τους λυγίσουμε στο δεύτερο ημίχρονο όταν ένας κοντός Έλληνας μπήκε στα αποδυτήριά μας και μας έφερε αναψυκτικά. Εμείς αυθόρμητα ήπιαμε την λεμονάδα και αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι από τον αγώνα."

Δημοσιογράφος: Τι έγινε μετά;

Mile Novković: "Θυμάμαι μόνο πως τραγουδούσαμε και γελούσαμε στο αεροπλάνο κατά την επιστροφή. Ναι, τραγουδούσαμε και γελούσαμε! Δεν "ξύπνησα" μέχρι που προσγειωθήκαμε στο Βελιγράδι και επέστρεψα στο σπίτι, όπου ο πατέρας μου με χαστούκισε. Η μητέρα μου δεν μου μιλούσε για έξι μήνες, όπως και οι καλύτεροί μου φίλοι. Όλοι μας κατηγορούσαν ότι "πουλήσαμε" τον αγώνα. Ο κόσμος στη χώρα μας το έφερε βαρέως και δεν μπορούσε να αποδεχτεί την ήττα. Ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί κρατήθηκε μυστικό για τόσο πολύ και κανείς δεν τόλμησε να μιλήσει γι' αυτό. Δεν υπήρχε μέρος να το αποκαλύψεις. Όλα ήταν συμφωνημένα σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από τους παίκτες και το προσωπικό."